Eindelijk, eindelijk lijkt de winter afgelopen. Het wordt warmer, zij die er verstand van hebben zien weer voorjaarsvogels en morgen mag er weer gevoetbald worden. Na 3 maand! weer een wedstrijd. Afgelopen week heb ik in het park een stuk hardgelopen. En het viel tegen. Wat dat betreft kan het morgen nog een lange wedstrijd worden, gezien het feit dat menig zondagochtendvoetballer niet weet wat trainen is.
Dat hardlopen was trouwens een aparte ervaring. Ik liep een man tegemoet die zijn hond uitliet. Hij was aan het roken. Toen ik voorbij liep ving ik een lucht op, en het was geen gewone tabak, om zo te zeggen. Dus zowel hond als baas konden even lekker uitwaaien.
Maar ingekort, de zomer komt weer in het zicht: tentfeesten, terassen met rokers en niet-rokers aan één en dezelfde tafel, dagen worder langer, haren worden blonder, en dat gaat zo maar door.
"The vibe is intense
Come be my
Feelgood hit of the summer"
zaterdag 28 februari 2009
Muziek: The Rifles - Toerag
Wat je nu kunt denken, eenmaal hier verzeild geraakt:
- Wat een stomme titel voor een blog
- Wat heeft Han de wereld te vertellen?
- Wie is Han?
- Combinatie van bovenstaande opties
Ik heb zelf al aan deze dingen gedacht (anders schrijf ik ze niet). Maar dingen die ik denk moet ik ergens kwijt. Dingen die ik denk raak ik kwijt, ook als ik ze op papier zet. Papier is iets dat zich vanaf mijn buro zich langzaam verplaatst naar lades, de vloer, dozen en oudpapiercontainers. Ik dumpte eerder al allerlei teksten overal op internet. Maar het gastenboek van munchen.tk is weg en her en der krabbels die geen krabbels meer zijn achterlaten op hyves werkt het in stand houden van een sociaal netwerk eerder tegen dan het die bevordert.
Daarom, met natuurlijk een muziekje. Mijn gedachten hebben een soundtrack. Dit nummer is een beschrijving van een dag als alle andere, en daar gaat het ook over. De muziek is wel fijne britrock. Het tijdstip zal altijd wel rond middernacht liggen, zo gaat dat.
De citaten:
"Not a soul to be heard so no point to complain
At least the sound of the birds compensates for the rain"
en
"Tell me I'm not right say what you like I'm miles away
And expect nothing changing except for the name of the day"
- Wat een stomme titel voor een blog
- Wat heeft Han de wereld te vertellen?
- Wie is Han?
- Combinatie van bovenstaande opties
Ik heb zelf al aan deze dingen gedacht (anders schrijf ik ze niet). Maar dingen die ik denk moet ik ergens kwijt. Dingen die ik denk raak ik kwijt, ook als ik ze op papier zet. Papier is iets dat zich vanaf mijn buro zich langzaam verplaatst naar lades, de vloer, dozen en oudpapiercontainers. Ik dumpte eerder al allerlei teksten overal op internet. Maar het gastenboek van munchen.tk is weg en her en der krabbels die geen krabbels meer zijn achterlaten op hyves werkt het in stand houden van een sociaal netwerk eerder tegen dan het die bevordert.
Daarom, met natuurlijk een muziekje. Mijn gedachten hebben een soundtrack. Dit nummer is een beschrijving van een dag als alle andere, en daar gaat het ook over. De muziek is wel fijne britrock. Het tijdstip zal altijd wel rond middernacht liggen, zo gaat dat.
De citaten:
"Not a soul to be heard so no point to complain
At least the sound of the birds compensates for the rain"
en
"Tell me I'm not right say what you like I'm miles away
And expect nothing changing except for the name of the day"
Abonneren op:
Posts (Atom)