woensdag 24 juni 2009

Muziek: Band of Horses - The Funeral

Vroeger baden we voor het eten. "Onze vader, die in de hemel zijt..." Ik ken het nog uit het hoofd. Ik weet niet wanneer precies wanneer we ermee gestopt zijn, maar het is al een tijd. In de kerk kom ik ook steeds minder. Nu ga ik zelfs niet meer met kerst en Pasen. Alleen nog als er iemand dood is, dan ga ik, zonder tegenzin.

Ergens zittend, aan de zijkant, zonder boekje. Luisteren naar degene die voorgaat, beoordelend hoe goed het gebed, de preek of het verhaal is. Horen hoe de mensen in koor bidden. Onverstaanbaar voor wie niet meeleest, maar toch eensgezind, het geeft een gevoel van saamhorigheid. Horen hoe het koor zingt, de kerk heeft een betere akoestiek dan veel concertzalen. Kijken naar het plafond, want de kerk is een knap stuk bouwwerk. En tijdens de gebeden denken aan wat ik verkeerd heb gedaan, aan de mensen die er niet meer zijn en aan wat ik graag zou willen.

Bij de geloofsbelijdenis voel ik me haast schuldig. Ik wil geloven dat er iemand is die op me past, die me altijd helpt, die me verwelkomt na de dood en me een schouderklopje geeft als ik het goed heb gedaan, daar beneden. Het is een fijne gedachte. Helaas, ik geloof het niet, het klopt niet, het is niet zo. We moeten elkaar helpen, op elkaar passen, elkaar vertellen wanneer we het goed hebben gedaan. Het liefst al voor de dood.

"At every occasion I'll be ready for a funeral
At every occasion once more is called a funeral
Every occasion I'm ready for the funeral
At every occasion one brilliant day funeral"

dinsdag 23 juni 2009

Muziek: Foo Fighters - Stacked Actors

Ze is het lustobject van dit moment: Megan Fox. Er is geen mannenblad of babesforum op internet waar ze niet instaat, altijd met foto. O ja, ze is actrice van beroep, je zou het bijna vergeten. Dat heeft als gevolgd dat aparte scenes en screenshots met haar erin bekender zijn dat de films op zichzelf. Naast de foto's in de bladen staan altijd "interviews", waarin ze laat doorschemeren dat ze een seksverslaafd-beest-in-bed is, nooit wil trouwen en meer manvriendelijke uitspraken doet.

Ze heeft een tatoeage aan de zijkant van haar rug, die er ook enorm stoer en sexy uitziet. Tot dat je de tekst leest. Het is een one-liner die je verwacht in de kantlijn van een dagboek van een brugklasmeisje, zoals brugklasjongens citaten uit punkrockliedjes en Star Wars verheerlijken. Maar om zoiets te vereeuwigen op je rug, tot in het einde der dagen?

Straks speelt ze in Transformers 2. Waarschijnlijk zul je haar naam niet terugvinden in recensies. Niet in positieve zin althans. Ze heeft minder diepgang dan de Camaro die in een robot verandert en alleen communiceren kan door van radiokanaal te wisselen. Maar ze is mooi, dat is genoeg.

"Hey hey now, can you fake it?
Can you make it look like we want?
Hey hey now, can you take it?
And we cry when they all die blonde?"



p.s.
Oja, hier de tekst die op Megans rug te bewonderen is, oordeel zelf:
"There
once was
a little
girl that
never knew
love until
a boy
broke her
HEART"

donderdag 18 juni 2009

Muziek: XTC - Dear God

Hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, gulzigheid, wraak, luiheid. Of in de originele latijnse versie: Superbia, Avaritia, Luxuria, Avidia, Gula, Ira, Acedia. De zeven hoofdzonden, ofwel de valkuilen waar mensen intrappen, en daarmee aan de basis staan van alle ellende in de wereld. Volgens enkele voormiddeleeuwse geestelijken dan. Maar ze zaten er denk ik niet ver naast. Alleen vraag ik me af onder welke zonde het valt als je denkt namens De-Man-Die-Alles-Gemaakt-Heeft regels te kunnen opstellen. En je zoon naar beneden sturen om te vertellen dat jíj alles gemaakt hebt en dat ze dat ze daarvoor toch wel wat dankbaarder mogen zijn, waar lijkt dat op? Superbia!

Ik kom bij het bovenstaande doordat we vanavond se7en hebben gekeken, waarin een seriemoordenaar de wereld met de neus op deze hoofdzonden drukt. Dat doet hij door mensen te doden die wel heel duidelijk deze zondes begaan. Het is zo'n film waarbij je niet de zaal verlaat met de geruststellende gedachte dat de bad-guy slechts een gek was die uit was op geld, wereldheerschappij, eer of... Eigenlijk dat hij zo'n beetje alle hoofdzonden begaat. De film knaagt nadehand nog even. Je zoekt bijvoorbeeld de zeven hoofdzonden op in de bekende internet-encyclopedie. En daarna zet je ze in je weblog.

Donderdag was het anders. The Hangover, een lachfilm, een heel goede lachfilm. Maar het enige wat je daarmee doet is je omgeving laten weten dat ze de film moeten gaan zien. Om met die man van de opiniepeilingen te spreken: "ik zeg: doen!"

"Dear god,
Don't know if you noticed,
But your name is on a lot of quotes in this book.
Us crazy humans wrote it, you should take a look,
And all the people that you made in your image,
Still believing that junk is true.
Well I know it ain't and so do you"

donderdag 11 juni 2009

Muziek: The Cars - Just What I Needed

"Wat doe jij?" Een driejarig meisje komt met de handen op haar rug staan kijken hoe ik onkruid tussen de klinkers verwijder. En dat vertel ik haar. "Waarom?" Tja, waarom? Ik vertel maar dat het er mooier uitziet. Ze knikt, ze kan er inkomen, denk ik. Na nog een korte pauze heeft ze besloten: "Ik ga naar jou kijken."

Verder tegen haar praten had niet veel zin. Ze deed precies wat ze gezegd had, ze stond te kijken. Ze woonde tijdelijk met haar broer en haar ouders in het voorhuis dat we verhuren, totdat hun nieuwe huis af zou zijn. Naarmate ze hier langer woonde, nam haar vertrouwen toe: "Ik ga jou helpen."

Nog steeds komen er iedere zaterdag kinderen "helpen" op de boerderij. Soms gaat het werk daar sneller van, meestal niet. Maar dat is niet erg.

"I don't mind you coming here
And wasting all my time"

zaterdag 6 juni 2009

Muziek: Bruce Springsteen - Glory Days

Ik was vorige week op de pinksterfeesten in Beckum. Ik stapte uit de taxi, liep het terrein op, keek naar rechts en zag in de hamburgerkraam Huntelaar staan. Niet de voetballer, maar zijn look-a-like die hamburgers verkoopt. En dat doet hij al best lang, ook al in 2004 op de zomerfeesten op hemelvaart. Juist, in de Hoeve.

Het was dat jaar dat onze vriendengroep in volle bloei was: niemand werkte nog full-time, bier was het belangrijkste op aarde, en in onze bierkeet hadden we lange discussies, waarbij het de bedoeling was dat er zo lang mogelijk over zo weinig mogelijk werd gesproken. Degene met het laatste woord was natuurlijk de held. Met deze bagage trokken wij richting de tent, want dat doe je nu eenmaal, niet komen is gezichtsverlies. We wilden eten, en daar komt Huntelaar in beeld.

Nu was een jongen in de vriendengroep behoorlijk bedreven in het "dom lullen" (en ja, zo werd dat toen echt genoemd, en het was iets om trots op te zijn). Binnen de kortste keren nadat wij aangekomen waren bij de hamburgertent had hij met Klaas-Jan een gesprek geopend over het onderscheid tussen "de Hoeve" en "Hoeve-Noord". Klaas-Jan wist niet wat hij ermee aanmoest, dit was wat anders dan mensen die zeurden of ze de hamburgers ook met muntjes konden betalen. Maar het gesprek was mooi en voor hij het wist was hij onder het bakken verzeild geraakt in een gesprek over de (zeer) lokale topografie.

Nu had een andere vriend een ander talent. Een omschrijving van dit talent gaat te ver, maar het komt er op neer dat Huntelaar zijn hamburgers voor niks bakte. Dat wil zeggen, ze werden niet verkocht, wel gegeten. Zo'n open keuken is natuurlijk hartstikke mooi, en in zo'n kleine hamburgerkraam ook nog handig, maar het publiek staat natuurlijk met de neus boven de hamburgers en uien. En gelegenheid maakt de dief.

Terwijl de echte Klaas-Jan het traject van sc Heerenveen naar Real Madrid heeft afgelegd, staat "onze" Huntelaar nog steeds aan de rand van de kermis hamburgers te bakken. Voor onszelf zitten er tegenwoordig geen ellenlange discussies over niets meer in. We vervallen nu al in valkuilen als voetbal, werk, het weer en de politiek.
Hoeve-Noord is een jonge woonwijk die eigenlijk meer ten oosten ligt van de rotonde (de enige in het dorp, daarmee ook oriëntatiepunt nummer één). Daarom was m'n beste vriend zo opgewonden over het onderwerp Hoeve-Noord, hij woont zelf namelijk wél ten noorden van de rotonde (zo'n 3 km, maar toch). Tegenwoordig maakt hij zich meer druk over de vogelstand in het nabijgelegen veen. De hamburgerdief maakt nu kozijnen. Maar Huntelaar bakt nog steeds hamburgers. Fijn hoe sommige dingen níet veranderen.

"Now I think I'm going down to the well tonight
and I'm going to drink till I get my fill
And I hope when I get old I don't sit around thinking about it
but I probably will
Yeah, just sitting back, trying to recapture
a little of the glory of, well, time slips away
and leaves you with nothing, mister, but
boring stories of glory days"

maandag 1 juni 2009

Muziek: Arctic Monkeys - The View From The Afternoon

Lang leve het verzonden items opslaan. Er zijn blijkbaar telefoons waar je dit niet op voorhand kunt instellen, maar dat je bij ieder bericht de functie "verzenden en opslaan" moet kiezen. En dat is niet de eerste optie. Knap waardeloos.

Ik word wakker van een trillende telefoon op het tafeltje naast m'n bed. "1 bericht ontvangen". Hmm, eens zien. "Hoi", einde bericht. Ik neem aan dat het een antwoord is op iets dat ik haar gisternacht heb gestuurd in een nevel van alcoholdamp, harde muziek en verveling, en zo'n reactie kan alleen maar betekenen dat het bericht van mijn kant niet veel goeds was. Dus ik stuur een verontschuldigend bericht terug.

Later, iets wakkerder, kom ik op het idee om de map verzonden items te bekijken. "Hey,". Geen lange onzinverhalen of gezwam in de leegte. Daar was ik niet aan toe gekomen, Alleen "Hey" komma. En ik weet niet of ik daar nu blij om moet zijn of niet.

"And she won't be surprised, no she won't be shocked
When she's pressed the star after she's pressed unlock
And there's verse and chapter sat in her inbox
And all that it says is that you've drank a lot"