zaterdag 17 maart 2012

Muziek: Less Than Jake - History of a Boring Town

Ik heb besloten wat minder muziek te luisteren onderweg naar school. Ik dacht dat het misschien socialer zou zijn. Maar ik had op dag 1 meteen prijs. Geen gesprek waar ik daadwerkelijk bij betrokken was, toch heb ik me er kostelijk mee vermaakt. Het is vrijdagmiddag, en achter mij, in het busje van station Goor naar Haaksbergen, zit een stelletje. Ik kan uit hun gesprek afleiden dat hij uit Haaksbergen komt en dat ze allebei in Eindhoven studeren. Hij neemt haar voor het eerst mee naar zijn ouders, zo heb ik het idee.

We komen over het Twentekanaal. "Kijk, dit is de Ijssel." zegt de jongen. Ik heb de neiging hem te corrigeren, maar besluit het niet te doen. Waar zou ik me ook mee bemoeien? "Het stinkt hier." zegt het meisje als we Goor uit zijn. De jongen gaat verder met zijn taak als gids. "Kijk, nog acht kilometer naar Haaksbergen." leest hij van een bord voor als we Hengevelde binnenrijden. "Van hier gaan ze allemaal naar de middelbare school in Haaksbergen." "Echt? Dat hele eind, kunnen ze niet dichterbij, Enschede of zo?" Vraagt het meisje met verbazing in haar stem. De jongen zegt dat dat volgens hem niet dichterbij is. Als we Hengevelde uitrijden komen we langs een landbouwmechanisatiebedrijf. "Kijk, zulke winkels zie je in Eindhoven nu nooit." Grinnikt de jongen.

"Jeetje, ik heb nu al een hekel aan dit busje." Klaagt het meisje als de stem uit de boxen van het busje de naam van de volgende halte opleest, 'transformatorhuis'. "Eigenlijk is Haaksbergen best groot genoeg voor een treinstation." Oppert de jongen verontschuldigend. We zijn het tranformatorhuisje nu voorbij, en de robot-vrouwenstem zegt: "De volgende halte is: Centrum." "Centrum van wat?" foetert het meisje, "The fokking middle of nowhere?" "Nee," lacht de jongen, "De Hoeve, Sint Isidorushoeve. Kijk, dat is al de derde tractorwinkel die we onderweg zijn tegengekomen."

Ik vind het bijna jammer dat ik er al bijna uit moeten. We rijden de Hoeve binnen, op de parkeerplaats van het café aan de rotonde staat de tent voor zondag al klaar. "Oh, ze hebben hier een fokking après-skifeest." merkt het meisje op met een toon die je normaal weleens hoort bij tv-programma's waar Nederlanders een week logeren bij een papoea-stam ("Kijk dan, die Papoea heeft gewoon een onderbroek aan!"). De bus stopt bij mijn halte, 'centrum'. Het inderdaad ongeveer midden in het dorp. Ik bedank de chauffeur, en hij wenst me een goed weekend. Ik zeg: "Ook zo" en loopt met een ingehouden lach naar m'n fiets. Ik heb vast wel een goed weekend. Ik ga naar een fokking après-skifeest.

"That same old crowd,
that drags me down.
Another day in a boring town.
That same old crowd,
that brings me down.
A boring life in a boring town."

Muziek: Daniël Lohues - De Wereld In Zunne

Ik ben goed te pas. Vandaag wel, gister wat minder. Misschien komt het door de zon, of door het lonkende weekend. Het is vrij zinloos om na te gaan waarom het goed gaat. Als er iets mis is, dan heeft het meer zin om na te gaan hoe dat zo heeft kunnen komen. Gistermorgen deed dezelfde stralende zon me nog zeer aan de ogen. Die pijn sijpelde als vanzelf m'n hersenpan in. Dat had te maken met de avond ervoor. Een avond vol biljart, discussies over voetbal en halve liters. Dat we weer eens wonnen met biljart is natuurlijk reden voor tevredenheid, maar van die halve liters ben de volgende dag geen beter mens. Daar hoef je geen Sherlock Holmes voor te zijn.

Sherlock Holmes, wat een keal. Ik ken 'm niet persoonlijk, de afgelopen winter zag ik de tweede film van Guy Ritchie met deze speurneus als onderwerp, en dat was mooi. M'n fascinatie was gewekt. Nadien zag ik tijdens lege winteravonden de BBC-serie Sherlock, met de 'consulterende detective' opererend in het hedendaagse Londen. Dr. House, je weet wel, de kreupele eigenwijze geniale dokter, is gebaseerd op Holmes. Voor leken: Sherlock lost misdrijven op door onnavolgbare redenatie, nadat hij eerst zeer nauwlettend het bewijsmateriaal heeft bekeken. House doet hetzelfde met onverklaarbare ziektes. Verder gebruikt hij cocaïne wanneer hij geen prikkelende zaak heeft om zich over te buigen, House gebruik een sterke pijnstiller, vicodin. Hij wordt vaak vergezeld door dr. Watson, die verbluft de avonturen waarneemt en opschrijft (iedereen die de serie House weleens heeft gezien, snapt nu dat dr. Wilson hierin de rol van dr. Watson heeft).

Maar Sherlock wil je misschien niet als vriend hebben. Dat hij bij een aanblik al kan zien waar je gisteren hebt gezeten en wat je hebt uitgespookt. The Hangover was een verrekt korte film geweest als Sherlock was mee geweest. Hij had binnen kwartier al geweten waar de baby en tijger vandaan kwamen en waar de aanstaande bruidegom was. Niet dat ik maandag graag op een lange speurtocht wil om de brokstukken van het op hol geslagen weekend te verzamelen. Ik wil maandag goed pas zijn, en kunnen vertellen dat dat komt doordat ik een goed weekend heb gehad. Ik wil me maandag voelen als House die net een patiënt het leven heeft gered. Ik wil me voelen als Sherlock, die net Watson haarfijn heeft uitgelegd hoe ik dit weekeinde tot een succes heb gemaakt.

"Dan lek ja alles goed,
dan lek ja alles mooi,
de wereld in de zunne"



PS. Bij gebrek aan een nummer vol passie over Sherlock Holmes heb ik gekozen voor het laatste fijne nummer van Daniël Lohues. Hoewel ik persoonlijk geen tot weinig ervaring heb met hetgene waarover Lohues zingt, vind ik het een fijne plaat. Ik zag de wereld in de zon, en het zag er mooi uit, voor in maart. Eerste lentekriebels, een après ski party, het beeld in de kop van de kalveren buiten doen, van feesttenten met mooie feesten erin. I can't hardly wait, om met The Replacements te spreken.

vrijdag 9 maart 2012

Muziek: Arctic Monkeys - Reckless Serenade

"God is dood"
-Nietzsche-
"Nietzche is dood"
-God-

"Don't waste your time
or time will waste you"

"tentamens zuigen!"

"Smile!
God loves you!"
-"At least someone does"
-"If there was a god"
-"He might have..."
-"Are you willing to take that guess?"

"Hard werk,
ik heb mijn familie harstig gemist"

"Regen in mei?
April voorbij"
-"Het is oktober, lul!"

"I love Reinier, helaas ontdekte ik dat te laat
hij heeft nu al een vriendin :("
-"Trio?"

"I love me"

"Ik haat school!"
-"Saxion is niet hier!"

"Smile, you are beautiful"

Dit en meer valt te lezen op de muur van een zelfstudieruimte in de bibliotheek van de UT. Ik heb de geschriften die niet te ontcijferen zijn of enkel en alleen schuttingtaal bevatten maar weggelaten. Er zijn ook tekeningen: een boompje, een bootje, hartjes, wolkjes, sterretjes, een vlinder, een olifant, een zonnetje, Pac-man en een paar pornografische afbeeldingen, waarvan er een niet eens slecht getekend is.

Ik kan niet achterblijven, al stort ik niet m'n hart uit. Ik klaag niet. Ik vloek niet. Ik kan niet tekenen. Ik begin niet over god. Ik vertel niet dat je mooi bent. Ik pak een potlood, en citeer Finkers (het is de universiteit van Twente, dan moet dat kunnen):
"Er is niets zo charmant
als een spreuk op de wand"

En ik kijk weer in mijn boek.

"Topless models doing semaphore
Wave their flags as she walks by and get ignored
Illuminations on a rainy day
When she walks, her footsteps sing a reckless serenade

I've been trying to figure out exactly what it is I need
Call up to listen to the voice of reason
And got the answering machine

The type of kisses where teeth collide
When she laughs, the heavens hum a stun-gun lullaby
Those twinkling vixens with the shining spiral eyes
Their hypnosis goes unnoticed when she's walking by"



PS. Ja, ik kon geen liedje vinden over kladsels op muren. Dus nu een fraai nummer met een mooie maar omslachtige tekst om een mooie vrouw te omschrijven.

donderdag 1 maart 2012

Muziek: Old 97s - Question

"Ja, laten wij het maar proberen." Aldus Herman Finkers voor het altaar. Trouwen doe je in de kerk, en als je de kerk de laatste jaren nauwelijks van de binnenkant hebt bekeken dan heb je weinig redenen tot trouwen. Tenminste, dat zijn de trouwerijen zoals ik die ken: 's ochtends naar de kerk en het gemeentehuis, 's middags een feest met goede vrienden en naaste familie, een feestmaal en dan 's avonds een groot feest met de buren, de teamgenoten, de collega's, en de mensen waarvan je zegt "als we die en die uitnodigen, dan kunnen we hem niet overslaan". Het gaat van z'n leven hoog (hopelijk krijgt de bruidegom geen lamp in het oog en valt de bruid niet op de grond), het dansende paar wordt ingewikkeld in papier en slingers en na koffie met broodjes ham en kaas gaat iedereen moe maar voldaan op huis aan.

Maar zo vanzelfsprekend is dat lang niet meer. Er zijn nog wel mensen samen, en als dat goed gaat komt er vaak ook wel een huisje, soms met het boompje en beestje erbij. Maar trouwen, ho maar! Het hoeft niet meer voor de kerk, het hoeft vaak ook niet meer voor de kerkelijke ouders. Wat er dan overblijft van het huwelijk is een loos begrip en een ambtenaar die vast legt dat het paar met elkaar verder wil, tot de dood (of de scheiding) hen scheidt. Er verandert iets als je samen gaat wonen, er verandert iets als je kinderen krijgt. Trouwen verandert niets, hoogstens een achternaam.

Moet je dan trouwen alleen voor het feest? Ik vind van wel. Het is meer dan de som van eten, wijn, bier en plezier. Een trouwfeest is er om te laten zien dat je er een gevonden hebt waar je trots op bent en gelukkig van wordt, en dat die andere er net zo over denkt. Komt dat zien, is het niet prachtig! Hoe je het ook doet, met honderden gasten of als in Turks Fruit met z'n tweeën op een fiets naar het gemeentehuis. De waarde van een goed feest wordt vaak onderschat. Zonder de dwang die vroeger vaak huwelijken tot stand bracht is een trouwerij des te oprechter. Wat daarna komt, zie je dan wel weer. Maar die ene dag, toen was het echt. En iedereen waarvan je wilde dat hij het zag, heeft het kunnen zien.

"Someday, somebody's gonna ask you
A question that you should say "yes" to
Once in your life
Baby, tonight I've got a question for you"



PS. Ik ben zelf nog lang niet toe aan trouwen, dus misschien kijk ik er later wel anders tegenaan en heb ik nu makkelijk praten. Maar dat zien we dan wel.

Er waren meer liedjes die in aanmerking kwamen, van cynisch, tot grappig tot zoetsappig. Deze hierboven is duidelijk van het zoetsappige soort. De andere opties waren:

Normaal - Ik mos pissen
"Teunis en Truusken die waren getrouwd
dus wier der 'n heavig feest gebouwd
iedereen zei: proost en zie zwoksten in het rond
um tien uur ging 't van zie leaven hoog
de bruidegom die kreeg de lamp in het oog
't bruidjen schrok en zie smakten op de grond"

Lyle Lovett - She's no Lady
"The preacher asked her
And she said "I do"
The preacher asked me
And she said "yes he does too"
And the preacher said
I pronounce you 99 to life
Son, she's no lady, she's your wife"

Want Want - Klaas Jan
"Tegenwoordig zijn die meisjes heel duur in onderhoud,
en gaan niet half zo lang mee, als je niet met ze trouwt"

De Staat - I'll Never Marry You
"Love, I'll never marry you
Because you don't ever tell the truth
Love, you come and then you go
Love, I'll need a little more"