Ik ben goed te pas. Vandaag wel, gister wat minder. Misschien komt het door de zon, of door het lonkende weekend. Het is vrij zinloos om na te gaan waarom het goed gaat. Als er iets mis is, dan heeft het meer zin om na te gaan hoe dat zo heeft kunnen komen. Gistermorgen deed dezelfde stralende zon me nog zeer aan de ogen. Die pijn sijpelde als vanzelf m'n hersenpan in. Dat had te maken met de avond ervoor. Een avond vol biljart, discussies over voetbal en halve liters. Dat we weer eens wonnen met biljart is natuurlijk reden voor tevredenheid, maar van die halve liters ben de volgende dag geen beter mens. Daar hoef je geen Sherlock Holmes voor te zijn.
Sherlock Holmes, wat een keal. Ik ken 'm niet persoonlijk, de afgelopen winter zag ik de tweede film van Guy Ritchie met deze speurneus als onderwerp, en dat was mooi. M'n fascinatie was gewekt. Nadien zag ik tijdens lege winteravonden de BBC-serie Sherlock, met de 'consulterende detective' opererend in het hedendaagse Londen. Dr. House, je weet wel, de kreupele eigenwijze geniale dokter, is gebaseerd op Holmes. Voor leken: Sherlock lost misdrijven op door onnavolgbare redenatie, nadat hij eerst zeer nauwlettend het bewijsmateriaal heeft bekeken. House doet hetzelfde met onverklaarbare ziektes. Verder gebruikt hij cocaïne wanneer hij geen prikkelende zaak heeft om zich over te buigen, House gebruik een sterke pijnstiller, vicodin. Hij wordt vaak vergezeld door dr. Watson, die verbluft de avonturen waarneemt en opschrijft (iedereen die de serie House weleens heeft gezien, snapt nu dat dr. Wilson hierin de rol van dr. Watson heeft).
Maar Sherlock wil je misschien niet als vriend hebben. Dat hij bij een aanblik al kan zien waar je gisteren hebt gezeten en wat je hebt uitgespookt. The Hangover was een verrekt korte film geweest als Sherlock was mee geweest. Hij had binnen kwartier al geweten waar de baby en tijger vandaan kwamen en waar de aanstaande bruidegom was. Niet dat ik maandag graag op een lange speurtocht wil om de brokstukken van het op hol geslagen weekend te verzamelen. Ik wil maandag goed pas zijn, en kunnen vertellen dat dat komt doordat ik een goed weekend heb gehad. Ik wil me maandag voelen als House die net een patiënt het leven heeft gered. Ik wil me voelen als Sherlock, die net Watson haarfijn heeft uitgelegd hoe ik dit weekeinde tot een succes heb gemaakt.
"Dan lek ja alles goed,
dan lek ja alles mooi,
de wereld in de zunne"
PS. Bij gebrek aan een nummer vol passie over Sherlock Holmes heb ik gekozen voor het laatste fijne nummer van Daniël Lohues. Hoewel ik persoonlijk geen tot weinig ervaring heb met hetgene waarover Lohues zingt, vind ik het een fijne plaat. Ik zag de wereld in de zon, en het zag er mooi uit, voor in maart. Eerste lentekriebels, een après ski party, het beeld in de kop van de kalveren buiten doen, van feesttenten met mooie feesten erin. I can't hardly wait, om met The Replacements te spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten