""Get of my lawn.", prachtig!" Vol enthousiasme wordt het moment beschreven waarop Clint Eastwood met een jachtgeweer een Aziaat van zijn gazon jaagt. In de film Gran Torino welteverstaan, waar de jongens net naartoe zijn geweest. Met een twinkeling in de ogen die gevolg is van bier en inlevingsvermogen wordt ieder moment waarbij Clint zijn jachtgeweer gebruikt uitgebreid naverteld. Clint is chagrijnig, bezit veel wapens, heeft als Korea-veteraan een hekel aan Aziaten, maar nog een grotere hekel aan negers. Maar wat een held, die Clint! Ik moet de film gaan kijken, wordt me toevertrouwd. En dat ga ik ook zeker doen.
Het is weer zondag, dus gaat het over muziek, auto's, films, voetbal, de economie en poker. Nu is deze zondag eigenlijk al over voordat hij begonnen is, want de tijd werd verzet en het voetbal deze ochtend is afgelast. En de kerk dient voor de gemiddelde jongeman hier op zondag enkel om de plaats van het café aan geven. Het ontbijt (pannenkoeken) wordt rond twee uur 's middags genuttigd. De vorige avond was ik op een feest waar ook de Vengaboys speelden (meezongen met een cd'tje, playbackten...), en ik kende tot mijn eigen verbazing de meeste nummers. Mijn gevreesde toekomstbeeld lijkt uit te komen. Helemaal schrijnend was Starkoo, een man met overgewicht en teruglopende haarlijn die Nederlandstalige nummers van andere artiesten ter gehore brengt op een discobeat. Meezingend publiek is bij de muziek ingemixt, wat een extra pijnlijk effect geeft omdat op zo'n moment al het daadwerkelijk aanwezige publiek om zich heen kijkt wie het in godsnaam in zijn hoofd haalt om mee te zingen. Een coverband van Creedence Clearwater Revival maakt veel goed, maar dat is weer muziek van een geheel andere generatie.
Als de pannenkoeken op zijn, ik nog wat voetbal heb gekeken, halfslachtig wat huiswerk heb gedaan, de kalveren mais, gras en melk heb gevoerd en mezelf kroketten en kipnuggets en mijn zus naar de trein heb gebracht, begeef ik mij naar t.o.k. (TegenOver de Kerk). De avond verloopt gemoedelijk en voorspelbaar. Met uitzondering van een uiterst vermakelijke maar bij voorbaat verloren partij poker ter afsluiting van de avond. Betalen, en tot volgende week maar weer. Dit kan ik zolang volhouden als dat Clint Eastwood chagrijnige helden met geweer kan spelen.
"I ain't happy, I'm feeling glad
I got sunshine, in a bag
I'm useless, but not for long
The future is coming on"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten