Slapen, hoe moet dat? Ik heb werkelijk geen idee. Hoe doe je het? Je gaat liggen, sluit je ogen. En dan komt de slaap, als je maar een beetje moe bent, er geen bouwlamp op je harses schijnt en je je ogen maar dichtdoet. Je valt in slaap. Er voltrekt zich een patroon van lichte, diepe en REM-slaap, en na een uur of acht wordt je weer wakker. Je denkapparaat volledig gereset en uptodate.
Zo zou het moeten gaan, moeten zijn. Maar als ik ga liggen, begint het denken. Denken doe je het meest als je niets te doen hebt, en dat is nou net wat je óók moet doen als je slapen wilt. Alcohol wil weleens helpen, tegen dat denken, net als nachten overslaan. Maar je leest en hoort weleens dat dat ongezond is. Ik denk als ik slapen moet. En als het denken me niet bevalt, ga ik wat anders doen. Maar dat is ook niet echt slaapbevorderend.
M'n probleem is niet echt het slapen. Het zijn de startproblemen. En de motivatie. Wie wil er nog slapen als je net nog die film kijken kunt, het boek kunt lezen, er nog fijn een kunt drinken of eindelijk eens een beetje opschiet met leren of schrijven of wat dan ook? In de ochtend werkt het niet echt. Dan kan ik niet genoeg van m'n bed krijgen. 's Ochtends nog even fijn de krant lezen voor vertrek? Een uitgebreid ontbijt? Scheren? Nah. Mezelf eruit hijsen en weg. Zwijgend.
Ideaal is dat niet. Half-ingepakte tassen, lege magen en onverzorgde voorkomens zijn het gevolg. Wakker worden is evenals het slapen gaan geen knop die ik om kan zetten. Ik moet dat spul hebben dat ze bij The A-Team gebruiken om B.A. Baracus het vliegtuig in te krijgen. Één pilletje in zijn tweeliterpak melk, een paar slokken, en honderd kilo Afro-Amerikaans spier- en vetweefsel valt om. Omgerekend heb ik vast aan een halve genoeg. In een glas water, slik, klik, licht uit. Slaap lekker.
"De wind is gaon liggen
Dat gao ik dalijk ok maar doen
Volgens mij bel jij toch nie meer zo laat
Eerst nog eben kieken, eerst nog eben wachten
Wie wet, gebeurd er nog wel wat"
PS. Lohues is een Drent. Het Drentse aal (=steeds) niet verwarrend met het Nederlandse (=paling en andere lange nepvissen) of het Twentse (=mest). Joe betekent jou, of jij. Dat je niet denkt dat Lohues droomt van een besnorde Amerikaan.
woensdag 29 september 2010
vrijdag 24 september 2010
Muziek: Britney Spears - ...Baby One More Time
Er was eens dat ik dacht dat meppende vrouwen gaaf waren. Je weet wel, als in de film: een man zegt iets lomps, doet iets lomps of biecht op dat hij iets lomps gedaan heeft. En dan: PETS! Bitchslap, heet dat in het Amerikaans (letterlijk vertaald: tevenmep. Spellingcontrole herkent het niet). In de film zijn de mannen altijd ouderwets opgevoed (mannen slaan vrouwen niet) en kijken berouwvol naar de vrouwen, terwijl ze verontwaardigd over hun gekwetste wang wrijven. Als een hondje dat streng is toegesproken. Zo gaat dat. In de film.
'In het echte leven' is alles net iets anders. Want ik was er bij, eens. Situatie: de terugweg van Dancing Bruins, zondag op maandagnacht (vraag me niet naar een datum, of een jaartal zelfs), in een oude lijnbus die door het taxibedrijf alleen nog van stal gehaald wordt als ze zeker weten dat ze dronken, luidruchtige en onbenullige mensen moeten worden opgehaald na een avond uit. Strontscheppen doe je ook niet in je beste pak. En inderdaad, er waren dronken, luidruchtige, onbenullige mensen aanwezig. We moesten de taxi delen, zoals zo vaak, met andere dorpen. Er ontstaat een vreemd conflict tussen een aantal jongens uit 'mijn' dorp, en een paar meisjes.
Het was al een heftige rit. Een van onze dorpgenoten had het, voor onduidelijke redenen, voorzien op een jongen die stilletjes in een stoel verderop zat. Scheldend sprong hij steeds op, en drukten we hem terug in zijn stoel, met steeds meer moeite. En toen gebeurde het. In het gangpad, bij de deur, haalde een meisje tot drie keer over fel uit op de wang van de jongen. Klap één hoorde ik slechts, maar zo'n geluid doet je hoofd omdraaien. Nummer twee en drie kon ik ook zien. Ze waren raak. De jongen reageerde alleen niet als een berispt hondje. Hij was laaiend. En zo kwam het dat we twee mannen achter in de bus steeds terug in hun stoel moesten douwen. Ze werden doller en doller, terwijl het gescheld en getier maar doorging (in het geval van het bitchslap-conflict over en weer, het was geen meisje dat de hoofdrol krijgt in de film). Een stang brak los van het plafond doordat deze als hefboom werd gebruikt. Draadjes die ooit stopknoppen in contact brachten met de chauffeur hielden de boel nog enigszins op hun plaats.
Met tussenpozen keek de chauffeur onzeker in de spiegel naar het tafereel, maar hij is wijzer dan zich te mengen in het gebeuren. Bij dorp nummer één stapten de meisjes en de stille jongen uit, en zo was de rust weder gekeerd. Ondertussen had ik nog steeds geen benul waar alles nu in hemelsnaam over ging, maar hé, ik was ook naar Bruins geweest.
Later die week kreeg ik dan toch, in verschillende versies, uitgelegd waarover het hele gedoe nou ging. Het mepmeisje had rond staan vragen of er nog een jongen was die met haar vriendin wilde zoenen. Ze vond er één, en haar vriendin zocht met de vrijwilliger een bankje achterin de bus op. Maar deze 'versiertruc' stuitte op nogal wat commentaar, en de vergelijking met het oudste beroep ter wereld (en niet dat van jager of verzamelaar) was aanleiding om eens flink uit te halen. Geen sjiek verhaal al met al. Zul je niet snel in een film zien. Een week later bracht de bitchslap-bus ons naar een andere uitgaanslocatie. Nog steeds hielden draadjes de stang op zijn plaats...
"Hit me, baby, one more time"
LINK naar jong dansend schoolmeisje Britney. 90s request komt eraan op 3FM, dus ik kom er mee weg.
En als bonus, covers van dit topnummer in allerlei kleuren en smaken:
Bowling for Soup
The Veronicas
Travis (de beste)
'In het echte leven' is alles net iets anders. Want ik was er bij, eens. Situatie: de terugweg van Dancing Bruins, zondag op maandagnacht (vraag me niet naar een datum, of een jaartal zelfs), in een oude lijnbus die door het taxibedrijf alleen nog van stal gehaald wordt als ze zeker weten dat ze dronken, luidruchtige en onbenullige mensen moeten worden opgehaald na een avond uit. Strontscheppen doe je ook niet in je beste pak. En inderdaad, er waren dronken, luidruchtige, onbenullige mensen aanwezig. We moesten de taxi delen, zoals zo vaak, met andere dorpen. Er ontstaat een vreemd conflict tussen een aantal jongens uit 'mijn' dorp, en een paar meisjes.
Het was al een heftige rit. Een van onze dorpgenoten had het, voor onduidelijke redenen, voorzien op een jongen die stilletjes in een stoel verderop zat. Scheldend sprong hij steeds op, en drukten we hem terug in zijn stoel, met steeds meer moeite. En toen gebeurde het. In het gangpad, bij de deur, haalde een meisje tot drie keer over fel uit op de wang van de jongen. Klap één hoorde ik slechts, maar zo'n geluid doet je hoofd omdraaien. Nummer twee en drie kon ik ook zien. Ze waren raak. De jongen reageerde alleen niet als een berispt hondje. Hij was laaiend. En zo kwam het dat we twee mannen achter in de bus steeds terug in hun stoel moesten douwen. Ze werden doller en doller, terwijl het gescheld en getier maar doorging (in het geval van het bitchslap-conflict over en weer, het was geen meisje dat de hoofdrol krijgt in de film). Een stang brak los van het plafond doordat deze als hefboom werd gebruikt. Draadjes die ooit stopknoppen in contact brachten met de chauffeur hielden de boel nog enigszins op hun plaats.
Met tussenpozen keek de chauffeur onzeker in de spiegel naar het tafereel, maar hij is wijzer dan zich te mengen in het gebeuren. Bij dorp nummer één stapten de meisjes en de stille jongen uit, en zo was de rust weder gekeerd. Ondertussen had ik nog steeds geen benul waar alles nu in hemelsnaam over ging, maar hé, ik was ook naar Bruins geweest.
Later die week kreeg ik dan toch, in verschillende versies, uitgelegd waarover het hele gedoe nou ging. Het mepmeisje had rond staan vragen of er nog een jongen was die met haar vriendin wilde zoenen. Ze vond er één, en haar vriendin zocht met de vrijwilliger een bankje achterin de bus op. Maar deze 'versiertruc' stuitte op nogal wat commentaar, en de vergelijking met het oudste beroep ter wereld (en niet dat van jager of verzamelaar) was aanleiding om eens flink uit te halen. Geen sjiek verhaal al met al. Zul je niet snel in een film zien. Een week later bracht de bitchslap-bus ons naar een andere uitgaanslocatie. Nog steeds hielden draadjes de stang op zijn plaats...
"Hit me, baby, one more time"
LINK naar jong dansend schoolmeisje Britney. 90s request komt eraan op 3FM, dus ik kom er mee weg.
En als bonus, covers van dit topnummer in allerlei kleuren en smaken:
Bowling for Soup
The Veronicas
Travis (de beste)
woensdag 15 september 2010
Muziek: AC/DC - You Shook Me All Night Long
Ik kijk, en ik denk velen met mij. Ze lopen maar rond, met kleren waarmee ze een gaten in een bankrekeningen hebben geschoten. Met make-up, en de haren mooi. Vrouwen. Ik weet het, eigenlijk moet ik op zoek naar innerlijke schoonheid, intelligentie, sympathie, en dat soort dingen. Maar je kunt nooit iedere vrouw die je ziet ook leren kennen, dus als je het toch bij kijken moet laten... doe dan die mooie maar. Of ze een goede maaltijd op tafel kunnen zetten boeit dan niet zo veel. Bovendien, het je ooit horen zeggen: "Kijk dan! Die Fiat Panda, die rijdt me een partij zuinig. En dan dat handige dashboardkastje. Joh, als ik daar eens in mocht rijden..."
Er zijn mensen die werkelijk alles met een auto kunnen vergelijken. En ook hier gaat de vergelijking wel verder op. Er zijn auto's van klassieke schoonheid, die als oldtimer nog steeds fonkelen, evenals de pronkende eigenaar. Dit is meestal alleen weggelegd voor de rijken, of de mensen die er al hun geld in hebben gestopt, en krom moeten liggen om met mooi weer te kunnen toeren met hun deftige wagen, ver boven hun stand. Er zijn auto's die in eerste instantie blinken en flink te keer gaan, maar al binnen een paar jaar kuren vertonen, waarna ze zo goed als waardeloos zijn, rijp voor de sloop. En er zijn de auto's die met verstand aangeschaft zijn, en die jarenlang trouw de baas van hot naar her brengen. Weinig jaloerse blikken, maar wel een goed huwelijk. Waarschijnlijk is er voor elk type vrouw een 'passende' wagen te vinden, en bij elke auto valt in te beelden wat voor een vrouw ze zou zijn geweest. Misschien geldt dat ook voor boten, ik heb begrepen dat ze altijd vrouwennamen hebben.
Maar voor ik vijanden maak, laat ik zeggen dat ik geen groot autoliefhebber ben. Dus de vrouw-auto-vergelijking is in z'n geheel niet praktisch: ik zit in gedachten bij elke vrouw die ik ken een autotype te zoeken. Wat blijkt? Ik ken niet genoeg automerken, en modellen en types en dat soort zaken. Bovendien is op de kartbaan gebleken dat ik geen bijzonder goed coureur ben. Geen snelle wagens of dames voor mij. Bij een auto kijk ik vooral naar de radio. En dat is innerlijk, toch? Daarnaast vind ik ruimte erg belangrijk. Jawel, ik zoek er een met inhoud.
"She was a fast machine,
She kept her motor clean,
She was the fastest damn woman that I ever seen"
PS. Heerlijke clip. Fout natuurlijk, dat wel. En dames, excuses voor de ongeëmancipeerde tekst. Ik kom nog eens met een zeer vrouwvriendelijk stukje. Echt waar.
Er zijn mensen die werkelijk alles met een auto kunnen vergelijken. En ook hier gaat de vergelijking wel verder op. Er zijn auto's van klassieke schoonheid, die als oldtimer nog steeds fonkelen, evenals de pronkende eigenaar. Dit is meestal alleen weggelegd voor de rijken, of de mensen die er al hun geld in hebben gestopt, en krom moeten liggen om met mooi weer te kunnen toeren met hun deftige wagen, ver boven hun stand. Er zijn auto's die in eerste instantie blinken en flink te keer gaan, maar al binnen een paar jaar kuren vertonen, waarna ze zo goed als waardeloos zijn, rijp voor de sloop. En er zijn de auto's die met verstand aangeschaft zijn, en die jarenlang trouw de baas van hot naar her brengen. Weinig jaloerse blikken, maar wel een goed huwelijk. Waarschijnlijk is er voor elk type vrouw een 'passende' wagen te vinden, en bij elke auto valt in te beelden wat voor een vrouw ze zou zijn geweest. Misschien geldt dat ook voor boten, ik heb begrepen dat ze altijd vrouwennamen hebben.
Maar voor ik vijanden maak, laat ik zeggen dat ik geen groot autoliefhebber ben. Dus de vrouw-auto-vergelijking is in z'n geheel niet praktisch: ik zit in gedachten bij elke vrouw die ik ken een autotype te zoeken. Wat blijkt? Ik ken niet genoeg automerken, en modellen en types en dat soort zaken. Bovendien is op de kartbaan gebleken dat ik geen bijzonder goed coureur ben. Geen snelle wagens of dames voor mij. Bij een auto kijk ik vooral naar de radio. En dat is innerlijk, toch? Daarnaast vind ik ruimte erg belangrijk. Jawel, ik zoek er een met inhoud.
"She was a fast machine,
She kept her motor clean,
She was the fastest damn woman that I ever seen"
PS. Heerlijke clip. Fout natuurlijk, dat wel. En dames, excuses voor de ongeëmancipeerde tekst. Ik kom nog eens met een zeer vrouwvriendelijk stukje. Echt waar.
dinsdag 7 september 2010
Muziek: I Am Kloot - Proof
Er zijn er die zonder kunnen. Die kunnen het zelf. Of ze kunnen niet meer stoppen als ze eenmaal begonnen zijn. Anderen vinden iedere vorm van inname een bedreiging voor de veiligheid en stabiliteit en gezondheid in de wereld. Of ze vrezen voor een slecht effect op de darmflora.
De oudste harddrug ter wereld is niet onomstreden. Het (overmatig) gebruik ervan leidt tot meer ongelukken in het verkeer en op de werkvloer, schaadt de gezondheid en werkt als katalysator in menige uit de hand gelopen ruzie. Alcohol heeft ook een hand gehad in menige impulsieve actie, die al dan niet positief heeft uitgepakt. Om Herman Finkers te citeren (en dat doe ik, want op Finkers-quotes kun je groot gaan): "Ja, oké weliswaar sterven er jaarlijks duizend mensen aan de gevolgen van alcohol, maar van de andere kant komen er ook weer tweeduizend mensen bij als gevolg van alcohol".
Daarnaast levert alcohol de beste verhalen op. Luister maar naar de verhalen in de kroeg, bij bruiloften en op reünies. En ze worden sterker en sterker, want wie weet er nu nog precies wat er gebeurde en hoeveel drank daarvoor nodig was? Dus je vertelt wat goed voelt, en niemand stelt er Kamervragen over, of vraagt naar de betrouwbaarheid van je bronnen.
Maar het succes van alcohol kan worden verklaard door het effect wat het heeft tussen de oren. Overpeinzingen, twijfels, zorgen, pijntjes en angsten verdwijnen of vervagen voor even. Alcohol is het oplosmiddel voor problemen, het spoelt ze uit de bovenkamer en dan stroomt alles voor een tijdje soepeltjes door je lijf. Helaas is de problematiek de volgende ochtend weer even hard aangekoekt in je hersenpan, als het solvent uit je systeem verdwenen is. Op de lange termijn lost alcohol niets op. Wat je overhoudt is een droge mond en flarden van de vorige avond die de sterke verhalen van morgen zijn.
"Hey, could you stand another drink
I'm better when I don't think"
De oudste harddrug ter wereld is niet onomstreden. Het (overmatig) gebruik ervan leidt tot meer ongelukken in het verkeer en op de werkvloer, schaadt de gezondheid en werkt als katalysator in menige uit de hand gelopen ruzie. Alcohol heeft ook een hand gehad in menige impulsieve actie, die al dan niet positief heeft uitgepakt. Om Herman Finkers te citeren (en dat doe ik, want op Finkers-quotes kun je groot gaan): "Ja, oké weliswaar sterven er jaarlijks duizend mensen aan de gevolgen van alcohol, maar van de andere kant komen er ook weer tweeduizend mensen bij als gevolg van alcohol".
Daarnaast levert alcohol de beste verhalen op. Luister maar naar de verhalen in de kroeg, bij bruiloften en op reünies. En ze worden sterker en sterker, want wie weet er nu nog precies wat er gebeurde en hoeveel drank daarvoor nodig was? Dus je vertelt wat goed voelt, en niemand stelt er Kamervragen over, of vraagt naar de betrouwbaarheid van je bronnen.
Maar het succes van alcohol kan worden verklaard door het effect wat het heeft tussen de oren. Overpeinzingen, twijfels, zorgen, pijntjes en angsten verdwijnen of vervagen voor even. Alcohol is het oplosmiddel voor problemen, het spoelt ze uit de bovenkamer en dan stroomt alles voor een tijdje soepeltjes door je lijf. Helaas is de problematiek de volgende ochtend weer even hard aangekoekt in je hersenpan, als het solvent uit je systeem verdwenen is. Op de lange termijn lost alcohol niets op. Wat je overhoudt is een droge mond en flarden van de vorige avond die de sterke verhalen van morgen zijn.
"Hey, could you stand another drink
I'm better when I don't think"
Abonneren op:
Posts (Atom)