"Ja, laten wij het maar proberen." Aldus Herman Finkers voor het altaar. Trouwen doe je in de kerk, en als je de kerk de laatste jaren nauwelijks van de binnenkant hebt bekeken dan heb je weinig redenen tot trouwen. Tenminste, dat zijn de trouwerijen zoals ik die ken: 's ochtends naar de kerk en het gemeentehuis, 's middags een feest met goede vrienden en naaste familie, een feestmaal en dan 's avonds een groot feest met de buren, de teamgenoten, de collega's, en de mensen waarvan je zegt "als we die en die uitnodigen, dan kunnen we hem niet overslaan". Het gaat van z'n leven hoog (hopelijk krijgt de bruidegom geen lamp in het oog en valt de bruid niet op de grond), het dansende paar wordt ingewikkeld in papier en slingers en na koffie met broodjes ham en kaas gaat iedereen moe maar voldaan op huis aan.
Maar zo vanzelfsprekend is dat lang niet meer. Er zijn nog wel mensen samen, en als dat goed gaat komt er vaak ook wel een huisje, soms met het boompje en beestje erbij. Maar trouwen, ho maar! Het hoeft niet meer voor de kerk, het hoeft vaak ook niet meer voor de kerkelijke ouders. Wat er dan overblijft van het huwelijk is een loos begrip en een ambtenaar die vast legt dat het paar met elkaar verder wil, tot de dood (of de scheiding) hen scheidt. Er verandert iets als je samen gaat wonen, er verandert iets als je kinderen krijgt. Trouwen verandert niets, hoogstens een achternaam.
Moet je dan trouwen alleen voor het feest? Ik vind van wel. Het is meer dan de som van eten, wijn, bier en plezier. Een trouwfeest is er om te laten zien dat je er een gevonden hebt waar je trots op bent en gelukkig van wordt, en dat die andere er net zo over denkt. Komt dat zien, is het niet prachtig! Hoe je het ook doet, met honderden gasten of als in Turks Fruit met z'n tweeën op een fiets naar het gemeentehuis. De waarde van een goed feest wordt vaak onderschat. Zonder de dwang die vroeger vaak huwelijken tot stand bracht is een trouwerij des te oprechter. Wat daarna komt, zie je dan wel weer. Maar die ene dag, toen was het echt. En iedereen waarvan je wilde dat hij het zag, heeft het kunnen zien.
"Someday, somebody's gonna ask you
A question that you should say "yes" to
Once in your life
Baby, tonight I've got a question for you"
PS. Ik ben zelf nog lang niet toe aan trouwen, dus misschien kijk ik er later wel anders tegenaan en heb ik nu makkelijk praten. Maar dat zien we dan wel.
Er waren meer liedjes die in aanmerking kwamen, van cynisch, tot grappig tot zoetsappig. Deze hierboven is duidelijk van het zoetsappige soort. De andere opties waren:
Normaal - Ik mos pissen
"Teunis en Truusken die waren getrouwd
dus wier der 'n heavig feest gebouwd
iedereen zei: proost en zie zwoksten in het rond
um tien uur ging 't van zie leaven hoog
de bruidegom die kreeg de lamp in het oog
't bruidjen schrok en zie smakten op de grond"
Lyle Lovett - She's no Lady
"The preacher asked her
And she said "I do"
The preacher asked me
And she said "yes he does too"
And the preacher said
I pronounce you 99 to life
Son, she's no lady, she's your wife"
Want Want - Klaas Jan
"Tegenwoordig zijn die meisjes heel duur in onderhoud,
en gaan niet half zo lang mee, als je niet met ze trouwt"
De Staat - I'll Never Marry You
"Love, I'll never marry you
Because you don't ever tell the truth
Love, you come and then you go
Love, I'll need a little more"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten