Er was eens dat ik dacht dat meppende vrouwen gaaf waren. Je weet wel, als in de film: een man zegt iets lomps, doet iets lomps of biecht op dat hij iets lomps gedaan heeft. En dan: PETS! Bitchslap, heet dat in het Amerikaans (letterlijk vertaald: tevenmep. Spellingcontrole herkent het niet). In de film zijn de mannen altijd ouderwets opgevoed (mannen slaan vrouwen niet) en kijken berouwvol naar de vrouwen, terwijl ze verontwaardigd over hun gekwetste wang wrijven. Als een hondje dat streng is toegesproken. Zo gaat dat. In de film.
'In het echte leven' is alles net iets anders. Want ik was er bij, eens. Situatie: de terugweg van Dancing Bruins, zondag op maandagnacht (vraag me niet naar een datum, of een jaartal zelfs), in een oude lijnbus die door het taxibedrijf alleen nog van stal gehaald wordt als ze zeker weten dat ze dronken, luidruchtige en onbenullige mensen moeten worden opgehaald na een avond uit. Strontscheppen doe je ook niet in je beste pak. En inderdaad, er waren dronken, luidruchtige, onbenullige mensen aanwezig. We moesten de taxi delen, zoals zo vaak, met andere dorpen. Er ontstaat een vreemd conflict tussen een aantal jongens uit 'mijn' dorp, en een paar meisjes.
Het was al een heftige rit. Een van onze dorpgenoten had het, voor onduidelijke redenen, voorzien op een jongen die stilletjes in een stoel verderop zat. Scheldend sprong hij steeds op, en drukten we hem terug in zijn stoel, met steeds meer moeite. En toen gebeurde het. In het gangpad, bij de deur, haalde een meisje tot drie keer over fel uit op de wang van de jongen. Klap één hoorde ik slechts, maar zo'n geluid doet je hoofd omdraaien. Nummer twee en drie kon ik ook zien. Ze waren raak. De jongen reageerde alleen niet als een berispt hondje. Hij was laaiend. En zo kwam het dat we twee mannen achter in de bus steeds terug in hun stoel moesten douwen. Ze werden doller en doller, terwijl het gescheld en getier maar doorging (in het geval van het bitchslap-conflict over en weer, het was geen meisje dat de hoofdrol krijgt in de film). Een stang brak los van het plafond doordat deze als hefboom werd gebruikt. Draadjes die ooit stopknoppen in contact brachten met de chauffeur hielden de boel nog enigszins op hun plaats.
Met tussenpozen keek de chauffeur onzeker in de spiegel naar het tafereel, maar hij is wijzer dan zich te mengen in het gebeuren. Bij dorp nummer één stapten de meisjes en de stille jongen uit, en zo was de rust weder gekeerd. Ondertussen had ik nog steeds geen benul waar alles nu in hemelsnaam over ging, maar hé, ik was ook naar Bruins geweest.
Later die week kreeg ik dan toch, in verschillende versies, uitgelegd waarover het hele gedoe nou ging. Het mepmeisje had rond staan vragen of er nog een jongen was die met haar vriendin wilde zoenen. Ze vond er één, en haar vriendin zocht met de vrijwilliger een bankje achterin de bus op. Maar deze 'versiertruc' stuitte op nogal wat commentaar, en de vergelijking met het oudste beroep ter wereld (en niet dat van jager of verzamelaar) was aanleiding om eens flink uit te halen. Geen sjiek verhaal al met al. Zul je niet snel in een film zien. Een week later bracht de bitchslap-bus ons naar een andere uitgaanslocatie. Nog steeds hielden draadjes de stang op zijn plaats...
"Hit me, baby, one more time"
LINK naar jong dansend schoolmeisje Britney. 90s request komt eraan op 3FM, dus ik kom er mee weg.
En als bonus, covers van dit topnummer in allerlei kleuren en smaken:
Bowling for Soup
The Veronicas
Travis (de beste)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten