Ook ik ben klein geweest. Ik zag zojuist een video waar mijn moeder en haar zussen verwoede maar tevens vergeefse pogingen doen om hun jonge kroost te leren dansen. Eerst is er de zevensprong, toch een dans speciaal ontwikkeld voor kinderen, maar ook dat lijkt niet echt aan ons besteed, hoewel mijn broertje en ik de kroon spannen wat betreft het gebrek aan interesse en talent. Dat gegeven wordt nog eens bevestigd met de vogeltjesdans, waarbij het tempo wordt opgevoerd en onze onkunde nog eens extra wordt benadrukt.
Ten tijde van het feest op de video, het veertigjarig huwelijksfeest van mijn grootouders, moeten mijn broertje en ik zo'n jaar of vier en zeven zijn geweest. Er zijn heel wat jaren bijgekomen in de tussentijd, maar onze desinteresse en vooral ons gebrek aan danstalent zijn gelijk gebleven. Zelf weten we dat. Daarom dansen we nooit. Bijna nooit. Soms, als het bier rijkelijk gevloeid heeft, we zeker weten dat we niet de enige zijn of we er niet of nauwelijks onderuit kunnen, vergeten we even dat we eigenlijk niet willen en kunnen dansen. Wacht, laat ik m'n broer erbuiten houden, ík vergeet het en mijn onkunde komt direct bovendrijven. Gelukkig staat er nu geen vader bij die dit met zijn camera vastlegt. Soms word ik er nog eens op gewezen, vaak achteraf. Dat is vaak voldoende om voorlopig het dansen voor gezien te houden.
Want ik vermoed dat de schattigheid van de proberen en falen wel verdwenen is als je vierentwintig bent. Toen, op dat feest, konden we als hummeltjes nog niks fout doen. Neefjes bungelen aan de armen van hun moeders en tantes, nichtjes gloeien van fanatisme en hebben vaak aan het eind van alle pasjes en bewegingen nog een stuk muziek over. Hoe anders is het als de ooms (toen nog met haar in kleur) moeten dansen, iets eerder met de openingsdans. Je ziet de tantes de kerels in de schouder porren als aanmoediging, je voelt het lood in hun schoenen, de camera legt de onbeholpen gezichten feilloos vast. Alleen mijn vader, die zie je niet. Hij stond te filmen, de mazzelaar.
"In the car I just can't wait
to pick you up on our very first date
Is it cool if I hold your hand?
Is it wrong if I think it's lame to dance?"
PS. Blink-182 was goed. Tenminste, als je van punkpowerpoprock-achtige dingen houdt. Met video's vol puberale humor ("First Date', "Josie", "All The Small Things", "What's My Age Again?", "Dammit", "Man Overboard", "The Rock Show", allemaal even goed). Ze brengen een comebackalbum uit dit jaar, en hoewel ik stiekem benieuwd ben, ben ik ook bang dat het vergane glorie is. Deze video brengt ons terug naar de jaren zeventig, toen alle wietrokers in een volkswagenbusje rondreden, zoals Sean Penn in "Fast Times at Ridgemont High". En dit is niet bedoeld om alle meisjes die een buitenboordbeugel hadden te pesten.
