Jaarlijks doet de lokale volleybalvereniging een poging een beachvolleybaltoernooi van de grond te krijgen en doen ik en mijn vrienden een halfslachtige poging tot deelname aan het evenement. Waar andere teams totaalvolleybal spelen en het balletje vrolijk driemaal rond spelen voordat ze hem genadeloos hard over het net en op het zand rossen zijn wij blij als we kunnen komen tot een opslag die aan de goede kant van het net verdwijnt en een paar puntjes per wedstrijd. Een gebrek aan talent, inzet en in sommige gevallen lengte maakt dat we nooit in aanmerking komen voor de kruisfinales.
Dat is niet erg, zelfs niet jammer. Dit jaar stond voor de eerste wedstrijd het eerste bier al verleidelijk, schuimend en koud op tafel. De regen bleef grotendeels uit en de omroeper had de grootste moeite alle teamnamen over zijn tong te krijgen. Ons team heet al enkele jaren "Pacman and the Potearpels" (waar de omroeper trouwens "Pacman en de poten" van maakte), wat een verwijzing is naar het onvermogen van een van de jongens om niet te happen op plagerige commentaren van de rest plus het Twentse woord voor pootaardappelen, dat zijn de aardappelen die je in de grond stopt en waaruit dan een aardappelplant groeit waaraan dan meerdere aardappels groeien (let wel, deze aardappels zijn dan weer geen pootaardappelen). Waarom wij ons pootaardappelen noemen is onduidelijk, behalve dat het lekker bekt. Probeer het maar, als je het Twents enigszins machtig bent. "Potearpel!" Lekker, hè?
Andere teamnamen waren onder andere "Akoezakzozie" (een doordenker) en "Eelco kan niet b*ffen". Die laatste is aardig orinair, de vreugde moest komen van de gedachte aan de (mij onbekende) Eelco en de weifelende manier waarop de omroeper de naam uitsprak. Een aardig tijdverdrijf tussen het volleyballen en het consumeren van bier door is het verzinnen van mooiere, betere teamnamen voor volgend jaar. Maar veel van dit soort hersenspinsels halen de volgende dag niet. Ook dit jaar niet. Volgend jaar zijn we gewoon weer pootaardappelen, denk ik.
"Let the sun burn my eyes
Let it burn my back
Let it sear through my thighs
I'll feel wide wide open"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten