En hij zag dat het goed was. De eenvoudige optelsom van te veel tekenfilms kijken en het bezit van een kist vol Lego stenen leidde tot een bizar leger met buitenissige soldaten en voertuigen met een hoog A-Team-gehalte. Zo ging het vaak: met verjaardagen en sinterklaas kregen mijn broertje of ik een doos met bijgeleverde bouwtekening, die eerst keurig gevolgd werd. Met het resultaat werd even gespeeld, er werden dan al snel kleine aanpassingen gedaan, en dingen gecombineerd met al aanwezig bouwmateriaal. Dit leidde al tot surrealistische scenario's, waar middeleeuwse ridders de strijd aangingen met poppetjes die toch veel weg hadden van conducteurs. Na verloop van tijd verdwenen de stenen op de grote hoop. Een magazijn waaruit we konden putten om onze eigen hersenspinsels te realiseren.
Onze moeder was de grote sloper. Ik moet haar nageven dat ze een ijzeren geduld had, alles steentje voor steentje uit elkaar halen, terwijl de stofzuigerslang alles in een oogwenk naar binnen had kunnen slurpen. Want onze werkplaats/bouwput breidde in productieve dagen zich al snel uit van onze kamers tot ver in de hal tot de woonkamer en keuken aan toe. Tot het punt aan toen dat het hele gezin op z'n tenen zich door het huis moest verplaatsen. Wanneer zoiets in de vergetelheid raakt, weet niemand. Maar op een gegeven moment stonden de laatste voltooide Lego Technic-producten boven op de kast en was de kist met ons jarenlang opgespaarde materiaal verdwenen naar het zolder.
Maar de Lego maakte een comeback. Wat voor één. Afgelopen kerstmis stond de woonkamertafel ineens weer vol met bakjes met onderdeeltjes, voor de shovel, een van m'n broertjes laatste aanwinsten toen mij de interesse in de kleine bouwstenen al vergaan was. Oh, wat een kerstfeest! Onderdeeltjes vergelijken met de tekening, niet kunnen wachten om de leukste onderdelen al in elkaar te zetten, het draaien aan de radertjes als je weer wat tandwielen had aangebracht, de skeletbouw waardoor alles kunt zien zitten en werken, de ongeduld bij het aanbrengen van de laatste onderdelen. Evenals ruwweg tien jaar geleden stelde de shovel ons niet teleur: pompen om luchtdruk op te bouwen in de tank, dan de hendels verzetten en jawel, de bak ging omhoog, de bak ging omlaag, de bak schepte, de bak kieperde. Intussen had ons zusje de trein ontdekt, inclusief de conducteur die niet geleden leek te hebben aan zijn vroegere strijd met de ridders.
Vanavond was er op National Geographic Channel een programma over Lego. Stukken over de fabricage, over de geschiedenis, het ontwerpproces, en toen kwamen er ineens een stel robots in beeld. Lego-robots, welk een levensvreugd! De laptop had ze snel gevonden, die robots. Ik las de mogelijkheden, ik zag dat er nu ook een Unimog te verkrijgen was. Een Unimog! Dat zal veel mensen niet veel zeggen, maar het is een big deal, zoals dat heet. Een trekker, bakwagen en kraantje ineen. Dat spreekt tot de verbeelding van ieder boerenjongetje. Mijn vingers jeukten. Dat ik dan nog tijd en geld besteedde aan boeken, dingen van papier, met alleen maar letters erop. Het leek een moment onvoorstelbaar. De bestelknop leek me aan te kijken: "Klik op mij, klik op mij!". Maar ik weerstond de verleiding. Maar het is niet onmogelijk dat volgens jaar kerstmis de heren van deze familie bouwen aan een Unimog.
"Ich habe Pläne, große Pläne"
PS. Oké, Rammstein zingt hier duidelijk niet over Lego. Maar over een obsessief, bezitterig soort liefde van de ik-persoon waaruit het plan voortkomt leidend voorwerp hiervan in te metselen in een huis waarin zij altijd de zijne zal zijn. Rammstein is erg gefascineerd door dit soort thema's. Dit nummer neigt al naar de situatie rondom bijvoorbeeld Natascha Kampusch. Over haar schreef Rammstein later nog een nummer, "Wiener Blut".
Allemaal in fel contrast met speelgoed als Lego, waarin je misschien wel een poppetje zou kunnen vastzetten in een huisje, maar toch krijgt het niet snel de grimmigheid die de nummers van Rammstein opwekken. Wat over blijft, is dat de titel en de eerste regel van dit nummer en zelfs een klein beetje de bandnaam zich wel lenen voor dit onderwerp. Lego en Rammstein, fascinating stuff!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten