Ik zit in de houding. Die houding houdt in dat ik onderuitgezakt in een treinbank zit, met de laptop op schoot en de koptelefoon op waaruit in dit geval muziek van Creedence Clearwater Revival komt. Ik heb het schermpje waarin ik mijn blog kan invoeren voor me en zit te bedenken waar ik het dit keer over moet hebben. Ik heb liedjes geluisterd op zoek naar flarden tekst die aanleiding geven tot drie alinea's grappige, boeiende of onzinnige tekst. En ik kom uit op... niks!
Bestudering van de geschiedenis leert me dat ik nu ruim twee jaar deze weblog bijhoud, sinds 28 februari 2009, één uur 's ochtends. Ongeveer 150 blogs volgden. Het ging over het weer, voetbal, Boer Zoekt Vrouw. Over bier en uitgaan, over god, over god en laminine, over enge films en de overeenkomsten tussen vrouwen en auto's. Op een paar na draagt iedere blog als titel een muzieknummer, en wordt elke blog afgesloten met een citaat uit het nummer en (een link naar) de clip op Youtube, met eventueel een p.s. erbij. In m'n eerste blog zeg ik dat die muziek de soundtrack is van m'n gedachten van dat moment. Dat is onzin. Soms past de tekst van een nummer bij de blog, soms is het zelfs de aanleiding tot de blog. Maar meestal is het muziek die ik leuk vind of toevallig op dat moment luister, en is het citaat uit de tekst het mooiste stukje tekst. Simpel als dat.
Blogger.com, de blogafdeling van Google waarmee ik mijn blogs de wereld in help, geeft ook de gelegenheid tal van statistieken te bekijken. Hoeveel bezoekers heb je, waar komen ze vandaan, hoelang blijven ze je op je site, welke blog wordt het vaakst bezocht? Etcetera. Het kan een enorme opkikker voor je ego zijn om te kijk naar een landkaartje van Nederland met allerlei bolletjes erop waar je site ooit eens geopend is. In het overzicht van afgelopen maand is er een onverklaarbaar groot bolletje te zien bij Moerdijk. Tot de ramp met die fabriek aldaar had ik er nog nooit van gehoord. Maar om een of andere reden is er daar iemand die al 62 keer gemiddeld 3,45 minuut op mijn site doorbracht en 1,29 pagina bekeek. Aldus Google Analytics. Moerdijk, bedankt (of "plaat'n die kant op!" zoals de zendpiraat het zou zeggen).
Wat de statistieken vooral leren is dat ik een amateur ben. Door mijn vreemde titelkeuze en eenvoudige opbouw van de site steekt één blog er mijn kop en schouders bovenuit, al anderhalf jaar lang. Het gaat om de blog met "Comptine d'un autre été: l'après midi" van Yann Tiersen als titellied. Dat heeft niets te maken met de kwaliteit van dit specifieke verhaaltje, maar met de titel. Bestudering van de zoektermen die leiden tot een bezoek aan de website leert dat er gewoon erg veel mensen zijn die willen weten wat deze songtitel betekent. Het pianoriedeltje werd namelijk erg bekend doordat het gebruikt werd in de film Amèlie. Inmiddels heb ik netjes onderaan mijn verhaaltje verteld wat deze songtitel betekend. Dan ben ik toch nog informatief bezig.
"We are the angry mob
We read the papers everyday day
We like who like
We hate who we hate
But we're also easily swayed"
PS. Ja, je moet nu klikken om bij de volledige tekst te kunnen komen vanaf de 'voorpagina' van m'n blog. De bedoeling daarvan is dat je makkelijker een overzicht hebt van de laatste verhalen, zonder dat je daarvoor eerst voorbij alle tekst en YouTube-filmpjes moet scrollen. Ik hoop dat het een verbetering is.
Het nummer heeft wederom niks met de tekst te maken. Wen er maar aan. Kaiser Chiefs (uit Leeds) vernoemden zich naar de club waar Lucas Redebe speelde in zijn vaderland Zuid-Afrika. Radebe was een populaire voetballer van Leeds United eind jaren 90.
Oja, en "Comptine d'un autre été: l'après midi" betekent zoveel als "(aftel)rijmpje voor een andere zomer: 's middags". Hieronder dat liedje nog een keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten