Buurse-Haaksbergen-St. Isidorushoeve, 30 april 2009
Het is Koninginnedag, en daarbij hoort in de gemeente Haaksbergen het Oranjetournooi, waarvoor 6 lokale voetbalclubs een team afvaardigen met spelers tot en met 23 jaar. Het is kleinschalig, maar het is te vergelijken met een denkbeeldig toernooi tussen Ajax, Feyenoord en PSV, waarbij zij de meest bierlievende supporters zouden afvaardigen. Vv Buurse uit Buurse is dit jaar de organisator voor dit evenement. Om half tien in de ochtend vertrekt een verzameling spelers uit 5 verschillende teams met de taxibus vanuit de Hoeve richting de Duitse grens.
Het toernooi is om 15 uur afgelopen en we zijn bijna kampioen geworden, het scheelt slechts een tweetal doelpunten. Het is een grote meevaller, aangezien Hoeve meestal deelneemt met de Olympische gedachte ("meedoen is belangrijker dan winnen", red.). Er is dus reden om uitbundig te zijn. Maar eerst valt een stilte bij de prijsuitreiking als de wethouder vertelt wat er deze dag nog meer is gebeurd. Dan, terwijl deelnemers uit Haaksbergen, die niet veel begrijpen van de onderlinge rivaliteit tussen dorpen Hoeve en Buurse, in kleine groepjes afhaken, wordt een heel arsenaal aan stadionliedjes voor de dag gehaald en van een toepasselijke tekst voorzien:
Buurse (uit de 5de klasse van de kelder van het Oost-Nederlandse zondagvoetbal):
"Hoeve, zesde klas, olé olé" (etc.)
Een korte uitwisseling van blikken later vallen de Hoevenaren massaal bij. Na een groot aantal varianten van dit soort gezang en vrachten bier worden ook andere troeven ingezet om elkaar naar de kroon te steken. Buurse deelt snoep uit aan Hoeve, Hoeve sluit de scheidingswand in de kantine, waardoor de DJ afgesloten wordt van zijn publiek en alleen zelf zijn piratensingles aan kan horen. De laatste beurt is aan Buurse, dat het taxibedrijf belt met de boodschap dat de Hoevenaren naar huis willen. Eenmaal aangekomen legt de chauffeur uit dat hij slechts eenmaal rijdt, dus blaast Hoeve de aftocht. Nog een liedje dan: "Als we gáán, dan gaan we met z'n allen!"
Later in Haaksbergen, waar een tussenstop wordt gemaakt, vindt grofweg hetzelfde scenario plaats. Er wordt gezongen, de cafébaas vraagt steeds nadrukkelijker om rust, en er wordt gereageerd met meer lawaai. Waarschijnlijk denken veel Haaksbergenaren op dit moment nog steeds dat Hoeve het toernooi heeft gewonnen. Dat kan komen door de feestelijke stemming van de groep. Of door de grote beker, wat de reservebeker is die door de Hoeve is opgeëist (deze beker heeft zijn bestaan te danken aan Hoeve, aangezien de originele beker bij de vorige editie werd gegijzeld). Of door het feit dat iedere persoon met een vage connectie met de Hoeve wordt toevertrouwd dat zij "ook een beetje kampioen" zijn. Uiteindelijk zijn de barmannen het zat en wordt de groep het café uitgezet. Nogmaals verschijnt de taxibus, en ditmaal keert de Hoevese delegatie huiswaarts.
Tegenover de Kerk valt de groep langzaam uit elkaar. Enkelingen blijven hangen in het café, maar er wordt niet meer gezongen. Het gaat over de gestoorde Suzuki-chauffeur, hoe het eerste elftal weer bij Buurse in de 5de klasse komt te voetballen en meer ernstige zaken. De dag is voorbij, maar veel beter zal Koninginnedag niet worden.
"Oh, what a beautiful day
I wanna go outside and play"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten