Tering. Da's een ziekte, tuberculose. En een aanvaarde vloek in Nederlands, Harrie uit de familie-avond-komedie-serie "Oppassen!" gebruikte het als "catch phrase", stopwoord. Tuberculose bekt niet zo lekker, denk ik. Kanker, dat schijnt wel goed te bekken. Maar dat kan niet, er gaan mensen aan dood. Dat gebeurt met tering ook, doodgaan, maar alleen in landen waar het slecht bestreden wordt. Nee, kanker zeggen als je er niet bezorgt bij kijkt, dat kan niet. Tering roepen, da's lachen, jammer voor die armoedige Afrikaantjes. Toch?
Vloeken is laten merken dat je menens bent door iets te zeggen dat mensen doet schrikken. Dingen die banaal zijn, grof, taboe of eng. Goden, profeten, geslachtsdelen, ziektes, seks, minderwaardig geachte bevolkingsgroepen. Soms is wordt hierdoor de algemeen bekende betekenis zelfs vergeten. Wie denk er bij klootzak nu nog aan een huidplooi met genitaliën?
Maar er worden ook steeds nieuwe verzonnen. Hoofddoekjesbelasting werd kopvoddentaks. Want kop is dierlijk, hoofd menselijk; een vod is een versleten doek; en taks bekt eenmaal lekkerder dan belasting of heffing. We willen mensen laten schrikken. Want we menen het. Mensen die op het laatst een vloek verdraaien naar iets onschuldigs zijn ongevaarlijk. Zeggen ze chips in plaats van shit, potverdriejandubbeltjes of gossie in plaats van godverdomme en jeetje (mina) in plaats van "JEZUS CHRISTUS!". Iets zeggen dat volstrekt willekeurig is of dat nergens op slaat in plaats van iets dat je niet mag zeggen. Ze houden er rekening mee wat mensen kan kwetsen of shocken, en komen daarmee wel aardig en sociaal over. Maar erg intimiderend is het niet.
"Thou shalt not take the names of Johnny Cash, Joe Strummer, John Hartman, Desmond Dekker, Jim Morrisson, Jimi Hendrix or Sid Barrett in vain."
PS. Ja ja, rap. Maar bekijk de hele tekst. Wel een wijsneus, die Britse baard, maar er staan treffende rake zinnen tussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten