Met een bord pasta op schoot zit ik te knipperen. Knipperen is in het oudershuis jargon voor zappen, het doelloos schakelen tussen televisiekanalen met de afstandbediening, het "kastje". "Doo 't kastje eemn hier." dat is het geluid van een heer des huizes die 's avonds zijn gezag over de tv opeist. Maar ik dwaal af. Ik zat te knipperen, en in een flits waren ze daar: de mannen van het A-Team. BA, Hannibal, Face en Murdock, het is een rijtje dat beter in de jongenshoofden van mijn generatie zit dan de tafel van negen.
De vondst van de mannen in het zwarte busje bracht mijn gedachten terug naar een vrijdagavond in de kroeg. Hoe herinner ik me niet meer, maar de praat kwam op oude tv-series van vroeger. En de ruimte vulde zich met nostalgie. Alles kwam bovendrijven: de Smurfen, de Snorkels, Bassie en Adriaan, Peppie en Kokkie, Tom en Jerry, Scooby Doo, The Flintstones, The Turtles, BoesBoes, Seabert, en nog een hele rits programma's waarin Telekids, Cartoon Network en andere kanalen ons voorzaten, jaren terug. Cartoon Network, we konden het ontvangen via de schotel, maar enkel in het Engels, zonder ondertiteling. Zo kreeg ik mijn eerste onderwijs in de Engelse taal. Al bleef het gissen.
Na die bewuste avond ben weer een stukje milder geworden in mijn kritiek op de nostalgie van mijn ouders en hun generatie. Nostalgie is een ideale kachel om je gedachten aan te warmen als er in het heden even niks te beleven is. Al is het link. Je moet niet te nuchter en scherp kijken naar deze beelden kijken. In dat opzicht is YouTube dodelijk. Kinderseries van toen blijken zoals ze bedoeld waren: vooral voor kinderen, en dus kinderachtig. En vroeger zagen de machines die het A-Team in elkaar klusten als ze opgesloten zaten in een schuur er een stuk imposanter uit dan bij een terugblik anno nu. En Bassie, zo blijkt ook in die reclame, is gewoon een gruwelijk irritante clown.
"you too will get old, and when you do you’ll fantasize
that when you were young prices were reasonable, politicians were
noble and children respected their elders"
PS. Het nummer is op verzoek. Dus, bij deze. Een column op muziek met als oorsponkelijke titel: "Advice, like youth, probably just wasted on the young"
Advies, net als jong zijn, waarschijnlijk niet besteed aan de jeugd.
Een serie die in het bovengenoemde stuk niet voorkwam: Heartbreak High. Een Australische series over een jongeren op een high school in Sydney. Het was na schooltijd op Nederland 3, en ik keek vaak, met mijn zus. Uit mijn hoofd ken ik nog namen als Bolton, Anita, Drazic, Con, en dan wordt het al hard minder. Ik vroeg me destijds af of mijn middelbare schooltijd er ook zo uit zou zien. Het antwoord is nee.
Maar de serie is te downloaden, met ondertiteling en alles. Voor wie even terug wil.
Oja, en de eerder genoemde reclame met Bassie ("Hey, buurmannetje! Bakkie?"):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten