donderdag 31 maart 2011

Muziek: Dazzled Kid - Everlasting Holiday

Ik twente, jij twentet, hij twentet, wij twenten, ik twentete, jij twentede, hij twentede, wij twenteden, ik heb getwented.

"Geniet van al het moois. Beleef het gastvrije Twente, landgoed van Nederland. Twente jezelf." Een rustige stem praat rustig op je in, terwijl te zien is hoe een blonde vrouw over een groen landgoed loopt, en daar een wit paard ziet staan, waar ze later op plaats neemt. Zonder zadel of hoofdstel, in haar zomerjurk. Kijk haar gaan, genieten van al dat moois in Twente, 'landgoed van Nederland'. Ze twentet zichzelf. Het is riskant een nieuw werkwoord uit te vinden. "Zal ik jouw lekker twenten dit weekend?" Voor je die zin gebruikt zou ik me er eerst van verzekeren dat de persoon in kwestie bekend is met het reclamespotje. Als hij of zij dat niet is, zou het zomaar kunnen dat je keihard voor je muil wordt getwented.

Twente, de streek tussen Regge en Dinkel. Jaren geleden, nadat m'n oma was overleden, werd het gedeelte van het huis waarin zij woonde ietwat verbouwd, om het als vakantiehuis te kunnen verhuren. En dat ging best goed. Een paar jaar lang kwamen gezinnen en pensionado's naar Zuid-Twente om enkele dagen of weken zichzelf eens goed te twenten. Ze gingen fietsen, kilometers fietsen. En reden met Bello, het stoomtreintje. Ze keken naar de koeien, varkens, kippen, pauwen en pony's op de boerderij. De kinderen speelden soms met ons. Paardrijden, voetballen, in bomen klimmen. Spelen met echte Tukkerskinderen, ook dat is twenten.

Later begonnen we de ruimte te verhuren aan mensen die langer dan een paar weken onderdak zochten. Mensen die een huis zochten of aan het bouwen waren. En dat was een stuk rustiger, maar ook een stuk minder belastend. Soms waren er nog mensen die belangstelling hadden voor onze dieren, en soms ook hielpen met klusjes rondom het huis en op de boerderij. Maar met toerisme had het weinig meer te maken. Wel hielden we er onze huidige 'knecht' aan over. Sinds hij hier rond zijn vierde tijdelijk woonde, komt hij mijn vader, de hobby-boer, bijna elke zaterdag bijstaan in zijn activiteiten. Net als in de voetballerij begint het opleiden van talenten op steeds jongere leeftijd. Hij is dertien nu, we moeten uit gaan kijken voor scouts en onbetrouwbare zaakwaarnemers.

Het is leeg nu, bij oma. Een paar weken terug trok de laatste huurder er uit. Het begint voorjaar te worden, ook rondom de boerderij is dat te zien. Alles wordt groener, en toen ik maandag het pad voor de stal aan het schoonmaken was onder de toeziende ogen van de koeien, zag ik onze pony's in de wei grazen. Twee ervan zijn grotendeels wit. Het zijn geen paarden, maar toch zou ik een eventuele blondine afraden om er zonder zadel of hoofdstel op plaats te nemen. Ze zou er onverbiddelijk vanaf getwented worden.

"I know a place where people fall in love"



PS. Het reclamespotje is te vinden op twentejezelf.nl en hieronder. Het is volgens mij een initiatief van de de VVV's in de streek.
'Twenten' is natuurlijk niet het eerste 'verzonnen' werkwoord. Afgelopen jaren had je al het ontvrienden en het swaffelen. Een ander, en veel ouder, voorbeeld is epibreren, in de wereld geholpen door Simon Carmiggelt. De schoonheid van epibreren is dat het in principe niks, en daarom alles kan betekenen. Epibreren heeft een eigen wikipediapagina.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten