Je zou zeggen dat je dingen die dichtbij gebeuren beter ziet. Maar dat is niet altijd zo. Soms moet je iets van veraf bekijken om het goed te zien. Dingen veranderen recht onder je neus. Maar dat zie je dan later pas. Tijd is ook een maat, en ook afstand.
Ik lees soms m'n eigen verhalen terug. Los van het feit dat ik altijd nog taalfouten tegen kom (er waren ooit mensen die me binnen 24 uur wezen op deze fouten, maar ze hebben dat opgegeven, zo lijkt het) kom ik erachter dat ik het soms niet meer met mezelf eens ben. Want dat is de verandering die misschien nog wel het minst bemerkt, die van jezelf.
En misschien is het ook niet nodig om je bewust te zijn van alles dat er gebeurt en verandert. Het is alleen soms grappig om te zien, zoals het grappig is om "Home Alone 2" eens terug te zien. Je weet dat die komt, en nog moet je lachen als de derde baksteen op Marv's voorhoofd belandt. Dat verandert dan weer niet.
"The line it is drawn
The curse it is cast
The slow one now
Will later be fast
As the present now
Will later be past
The order is
Rapidly fadin'
And the first one now
Will later be last
For the times they are a-changin'"
PS. Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling. Guten Rutsch en denk aan Henk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten