Kom op, man! Dat het is in de winter koud is hebben we gehoord in verhalen over vroeger. Maar de hele winter? Even een schijnbeweging naar boven, het dooide, maar had Winter ons toch mooi even te pakken. BAM! Afgelopen week nog: - 12. Graden Celsius. Dat was een Zweed trouwens, Celsius, en hij had bijna de perfecte schaal voor temperatuur bedacht, en in ieder geval de meest praktische. Het draait namelijk om water. En daar hebben we veel van, hier. Er is ook nog Kelvin, maar da's alleen relevant voor natuurkundigen. En 261.15 Kelvin, dat klinkt niet zo koud als het is. -12, die min, die doet het hem. En heel helder, als water hard wordt, dan is het nul. En kookt het, dan is het honderd. Twee punten, alles wat er tussenin ligt verdelen in 100 gelijke stukjes, en je kunt alle kanten op.
Maar koud, dat is het dus. Je hebt dan van die neuzelaars, die zeggen dat het in Alaska, Spitsbergen en Siberië -12 niets voorstelt. Zal best. Feit is dat jaren niet zo koud is geweest. Mijn ouders praten al over de winter van 63. Toen schijnt het nog iets erger geweest is, iets met zoveel sneeuw dat je het verschil tussen sloot en wegdek niet meer zien kon. Maar over de winter van 2010 zal dan ook geen film worden gemaakt. Of misschien toch, over de medewerkers van prorail, die met een aansteker en lucifers de wissels stuk voor stuk moesten ontdooien.
Maar verder, wie kijkt er nu naar een film over mopperde reizigers in hun auto met airco, of zich warmend aan de beker koffie op het station? Of iemand die thuiskomt, en zijn sjaal, handschoenen, muts en ski-jack uittrekt en onder de elektrische deken kruipt, terwijl de thermostaat ervoor gezorgd heeft dat het al 21 graden is binnen? Feit is dat alles aanwezig is om ons te wapenen tegen de kou. De gebruiksaanwijzing moet eens worden afgestoft door verantwoordelijken voor het vervoer, maar als het volgend jaar weer zo koud wil worden, dan kunnen ze het, mag ik hopen. En wie nu nog vingers, tenen of stukjes oor verliest door de kou, heeft ergens toch niet opgelet.
Niet in Nederland. Hema wil je wel mutsen en handschoenen verkopen, of misschien is er nog ergens zo'n ouderwetse oma die ze kan breien, of je oude sokken kan stoppen. Er zijn boeken, en ook heel moderne internetpagina's, die verhalen over hoe je de beste stamppotten, stoofpotten en soepen kunt maken. Dat is hier, in deze studentenwoning te Groningen, al uitgegroeid tot een zekere hobby. We zoeken een nieuwe huisgenoot nu, maar veel koks zitten er nog niet bij. Blijven zoeken dus. Want je moet goed eten, anders wordt je ziek.
"I was following the pack
all swallowed in their coats
with scarves of red tied ’round their throats
to keep their little heads
from fallin’ in the snow
And I turned ’round and there you go
And, Michael, you would fall
and turn the white snow red as strawberries
in the summertime"
PS. Een onduidelijk verhaal hier van de Fleet Foxes. Een vrij lugubere tekst over sjalen die voorkomen dat hoofden in de sneeuw vallen, en witte sneeuw die rood kleurt als aardbeien in de zomer. En over Michael. Ik kan er ook niet over uit. Misschien is dat de bedoeling. Maar ze zingen als engelen, deze vossen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten