maandag 28 december 2009

Muziek: Jovink and the Voederbietels - Rotcafé

Het gebeurt steeds minder. Maar vanavond zaten we er weer, een stel kameraden aan het bier en zonder het benul hoe laat het was of zou worden. En het ging over datgene wat we gemeen hebben: vroeger, die paar jaar dat onze keet zijn hoogtijdagen vierde.

We zijn nu begin twintig, maar we blikken vooral terug. Wie plant er nu een vakantie samen als het nooit meer wordt zoals toen? Eigenlijk was er toen niet echt iets, alleen school, een hok met bier, brommers en bijbaantjes. Dat hok met bier, daar draaide ons leven om. Het hok was in ons geval een deel van een oude varkensstal, waar wij zelf ons eigen café hadden ingericht. Tweedehands bankstellen en tafels in de hoek, een zelf getimmerde bar met een muziekinstallatie. En een melkbus voor "vrije gift", waar wij en andere gasten onze bijdrage voor het bier en andere gemaakte onkosten leverden. Ons leven speelde zich daar af, net zoals in de kelder van "that 70s show" of het koffiehuis van "Friends".

Onze hoogtijdagen speelden zich af vanaf het begin van het derde jaar middelbare school en onze vakantie op de jeugdcamping in Ommen twee jaar later. Ik snap daarom de hangjeugd niet. Wie wil er nou dametjes lastig vallen bij de plaatselijke supermarkt als je met welwillende ouders en een beetje creativiteit een eigen stamkroeg kunt hebben? Maar blijkbaar waren we uniek, want soms was het hok te klein. Leeftijdsgenoten fietsten soms 10 km heen én terug om bij ons bier te staan drinken uit een derdehands koelkast.

Maar zoals altijd bij een succesvolle formatie kwam er onenigheid en viel de boel uit elkaar. Verkering, ruzie, geld, werk, school, de gebruikelijke redenen. Net rock 'n' roll. We werden ouder, dat is het, denk ik. De keet werd leeg achter gelaten en verruilt voor het café. Wat er nog is, zijn de verhalen. Bij gelegenheden als vanavond worden ze weer aangehaald. Alle haat en nijd is even vergeten, en we willen terug, naar toen. Naar onbezonnenheid, bier, rockmuziek en de domme dingen die daaruit voortkwamen.

Ze willen de keten uitbannen. Keten zouden jeugdig alcoholisme promoten en de horeca benadelen. En in films, series en boeken zie je en lees je over jongeren die weg willen uit een gat waar niets te doen is. Persoonlijk denk ik dat het allemaal best meevalt. Er is hier voetbal, muziek, bier en mensen die daar iets van maken willen. Ik snap niets van het medelijden dat sommige stedelingen hebben met mensen van het platteland. Niets te doen? Eigen schuld. Als je niet hebt geleerd dat jij zelf ook voor entertainment kunt zorgen, dan bezorg je jezelf een boel ellende, verloren tijd en onkosten. That's your loss.

"mienn lijdensweg, begon als donders vroeg,
zelfs mien kleuterschool, dat was een klotenkroeg!"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten