Het zijn de laatste dagen van december, en dus trakteert Radio 2 ons op de jaarlijkse top 2000, de beste tweeduizend nummers, ooit. Althans, Jan en alleman hebben mogen stemmen, en daaruit is een lijst voortgekomen. Tienduizenden mensen stemmen, en dus is de lijst een aardige representatie van welke muziek mensen bezighoudt.
Over de doden niets dan lof, dus hebben achtereenvolgend André Hazes, Michael Jackson en Ramses Shaffy een prominente plaats gekregen in de lijst van het jaar van hun dood. Wat dit jaar opvalt is de aanwezigheid van ongeveer 200 platen die er vorig jaar niet instonden, in de beste 2000. Ongeveer 200 voorheen onvergetelijk bevonden platen moesten dus plaatsmaken. Bij de tweehonderd nieuwe platen zitten veel sky-radio-hits: Katie Melua, Bløf, Killers, Jason Mraz, en andere artiesten die de afgelopen jaren platen hebben gemaakt die op elk station te horen waren.
Nu is algemene bekendheid van een plaat een vereiste voor een top 2000 plaat. En gezien het brede publiek van de top 2000 is deze keuze dus te verantwoorden. Zowel luisteraars van 3fm, skyradio, veronica en slam! fm hebben veel van deze platen voorbij horen komen. Op hun werk, tijdens het maken van huiswerk en het koken en strijken. Maar Marco Borsato en Ali B klinken nu uit de boxen! Wat zou je doen? Straks komen er weer tijdloze hits, dus we zetten de radio even zachter.
Ik denk dat er ook in deze tijd muziek wordt gemaakt die tientallen jaren later nog geluisterd wordt, en dan nog lijsten haalt. Maar de keuze tot nu toe, ik schaam me er een beetje voor. Muziek is voor vermaak, en wordt vooral beluisterd tijdens het doen van iets anders, wat vaak de hoofdzaak is. Je danst niet omdat de muziek die je luistert je dat opdraagt, je draait muziek waar je op kunt dansen. Muziek die niet stoort bij het werken, en je lekker geneuried als je in de auto zit.
Maar muziek is meer. Die je bij een optreden of een groot feest van de grond tilt, op doet stijgen, en je de longen uit het lijf doet schreeuwen. Of juist je de ogen doet dichtdoen om alleen te kunnen horen, al die geluiden, de tekst. Muziek die je opzet als je het moeilijk hebt. Muziek die je doet denken aan die ene tijd, persoon of plek. Dit is muziek die aan de top moet komen. Je moet voelen wanneer je het hoort. Het moet het beste zijn wat ooit je trommelvliezen geraakt heeft.
"This is not The Greatest Song in the World, No
This is just a tribute.
Couldn't remember The Greatest Song in the World, No.
No!
This is a tribute, oh,
To The Greatest Song in the World,
All right!
It was The Greatest Song in the World,
All right!
And it was the best mother fuckin' song,
The Greatest Song in the world!"
Als je geen geduld hebt voor de onzin van Jack Black en z'n kale maat: HIER
Oké, nog steeds een berg onzin. Maar als ik mijn ogen dichtdoe zie ik toch iets van vroeger. En met ogen open Jack Black, en die is geweldig in de films High Fidelity School of Rock (en Nacho Libre, en voor de vrouwen: The Holiday)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten